Obwodnica Sokół zrealizowana w osiem miesięcy

Droga jednojezdniowa 4,487 km. Klasa G, kategoria KR5. Trzy ronda, kilka przepustów. Wyprowadzi ruch samochodowy z Sokół na ruchliwej trasie Białystok-Wysokie Mazowieckie.

Tym samym Sokoły będą wsią z obwodnicą. Podkreślę słowo wieś. Nieczęsto zdarzają się takie inwestycje. Brawo lokalny samorząd i nasi czytelnicy! Inżynierowie mieli tu też pole do popisu: 10 tys. msześć. gruntu do wymiany. W „szczerym” polu. Ale po kolei. A więc zacznijmy od ekipy inżynierskiej, która poniżej:

Teraz kolej na drogę (uśmiech). A więc… Droga wojewódzka nr 678 Białystok-Sokoły-Wysokie Mazowieckie o szerokości ok. 6 m ma nawierzchnię bitumiczną. Przez wiele lat nie była modernizowana, a jedynie remontowana. Była w złym stanie technicznym, z ubytkami, koleinami, spękaniami i zniszczonymi krawędziami. Zawyżone były pobocza, co utrudniało spływ wód opadowych do rowów.

Droga ta przecina południową część Sokół, krzyżując się w połowie swego przebiegu (ograniczonego granicami administracyjnymi) z drogą wojewódzką nr 671, która jest korytarzem transportowym wiodącym bezpośrednio do drogi ekspresowej S8 w węźle Jeżewo. Taka sytuacja sprawia, że cały ruch tranzytowy i na drogę ekspresową odbywa się przez gęsto zabudowane centrum Sokół, powodując szereg utrudnień w ruchu lokalnym i negatywnie oddziałując na otoczenie drogi (hałas, zanieczyszczenia pyłem). Brak możliwości ochrony przed tym oddziaływaniem był podstawą do zaprojektowania nowego przebiegu drogi wojewódzkiej nr 678, stanowiącego północną obwodnicę stolicy gminy, przebiegającą przez obszary niezabudowane.

– Starania o obwodnicę trwały kilka lat. To bardzo ważna i potrzebna inwestycja. Natężenie ruchu jest tutaj ogromne – ocenia Łukasz Siekierko, wiceprzewodniczący sejmiku województwa podlaskiego i mieszkaniec powiatu wysoko-mazowieckiego.

Józef Zajkowski, wójt Gminy Sokoły, również podkreśla, że obwodnica oznacza bezpieczeństwo dla podróżnych i mieszkańców. Ale dla gminy nowa droga to też nowe możliwości, nowe tereny inwestycyjne.

– Myślimy, żeby doprowadzić tu kanalizację i media, żeby mogło tutaj tętnić życie – mówi. – Chcemy zaktualizować plany zagospodarowania w taki sposób, by przy obwodnicy mogła z czasem powstać gminna strefa gospodarcza. Już pojawiają się pierwsi zainteresowani inwestorzy.

Przekazanie placu budowy odbyło się w Dniu Kobiet – 8 marca 2023 r., a symboliczne rozpoczęcie inwestycji – 13 marca. Projekt zakłada budowę drogi z obiektami inżynierskimi i niezbędną infrastrukturą techniczną. Obwodnica Sokół powstała po nowym śladzie w km 36+136 do km 40+274 i łączy się z obecną drogą DW 678 w kilometrażach od ok. 36+013 do ok. 36+305 oraz od k. 38+950 do ok. 39+315. Nowy odcinek omija miejscowość po stronie północnej i zachodniej. Jej początek i koniec znajdują się na drodze wojewódzkiej nr 678. Umowny termin zakończenia realizacji to listopad 2024 r. ale wykonawca znacznie przyspieszył roboty.

– Budujemy obwodnicę w całości nowym śladem – tłumaczy Marcin Klinicki, kierownik budowy z ramienia wykonawcy, firmy Strabag. – W środku jest rondo z drogą nr 671, na początku i na końcu ze starodrożami DW 678. Obwodnica będzie miała po jednym pasie w każdą stronę, czyli 7 m szerokości, na skrzyżowaniach 10,5 m. Przekrój drogi to oczywiście trzy warstwy masy, podbudowa pomocnicza z kruszywa łamanego, ulepszone podłoże, warstwa mrozoochronna. Bardzo bogaty pakiet warstw. Jeżeli chodzi o trudność zadania, to trudna i bardzo nieprzewidywalna była wymiana gruntu w okolicach przepustu na 37. km trasy. Nie znaliśmy do końca miąższości gruntów słabonośnych. Mieliśmy odwierty, aczkolwiek życie pokazuje, że grunt może być zgoła inny. Wymianę realizowaliśmy na prawie 250 m długości trasy, a miejscami sięgała ona do prawie 7 m głębokości. Więc tego „towaru” trzeba było trochę wywieźć i taką samą ilość przywieźć. Pozostałe odcinki to grunt o grupie nośności G3 i G4. Dużo nam pomogła pogoda wczesną wiosną. Jeżeli chodzi o warstwy konstrukcyjne, to można powiedzieć, że od połowy kwietnia już po robotach przygotowawczych zaczęliśmy wykonywać konstrukcję. Ulepszanie podłoża zajęło nam prawie półtora miesiąca i w tym czasie nie padał deszcz. Szczęście sprzyja lepszym – cytując Michała Probierza – trenera Jagiellonii (uśmiech).

Jaki był plan wykonawcy na sprawną pracę?

– Rozpoczynając roboty drogowe, skupiliśmy się mniej więcej na 90% trasy, a odcinek z koniecznością wymiany gruntu scedowaliśmy na późniejszy termin – wyjaśnia Marcin Klinicki. – Wynikało to z naszego doświadczenia. Wymiana była w szczerym polu, więc tak naprawdę wybudowaliśmy sobie odcinki już w konstrukcji bitumicznej do miejsca wymiany i dzięki temu była łatwa dostępność do wywozu i przywozu gruntu. Nie musieliśmy budować dróg technologicznych. Każda budowa zaczyna się od pomysłu, może ktoś inny realizowałby to inaczej. Nasz był taki. Dzięki właściwej organizacji, doświadczeniu i zaangażowaniu kierowników robót i biura, mamy dobry team (uśmiech), obwodnicę zbudowaliśmy w połowie założonego czasu. Jesteśmy zadowoleni, że uda nam się zrealizować to w założonych kosztach i terminie skróconym o połowę.

Już na początku października ub.r. zostały otwarte dla ruchu początkowe ronda. Koszt inwestycji to 46,4 mln zł, z czego 27 mln zł pokryje dotacja z Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg, a resztę – budżet województwa.

Inwestor: Podlaski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Białymstoku Projekt: Pracownia Projektowa „Komi” Białystok, Drogowskaz Białystok Wykonawca: Strabag Kierownik budowy: Marcin Klinicki Inspektorzy nadzoru: Piotr Horosz (drogi), Tadeusz Maciak (obiekty inżynierskie), Eliza Teresa Wierzbowska (sanit.), Wiktor Ostasiewicz (elektroenergetyczne), Michał Redo (telekomunikacyjne) i Iwona Dmitruk (nadzór geodezyjny) Kierownicy robót: Marek Smólski, Mateusz Smyki Łukasz Piszczatowski – drogowych, Dariusz Kaczmarczyk – melioracyjnych, Artur Puchalski – sanitarnych, Mariusz Iwanowicz – inżynieryjnych, Daniel Kaczyński – elektroenergetycznych i Bogusław Grygoruk – telekomunikacyjnych Asystent ds. rozliczeń: Katarzyna Korneć

Barbara Klem

Zdjęcia: Strabag, Barbara Klem

Artykuł ukazał się w kwartalniku „Budownictwo i Architektura Podlasia” nr 4(83)/2023.